VP's 11, centrale verdediger: Gent levert twee topkandidaten, ook Club ziet dubbel

VP's 11, centrale verdediger: Gent levert twee topkandidaten, ook Club ziet dubbel

18-05-2022 17:00 Laatste update: 19-05-2022 10:09
22

De teerlingen zijn geworpen in de Jupiler Pro League, hoewel er nog een (overbodige) speeldag op het menu staat. Dat weerhoudt VoetbalPrimeur.be er niet van om de tanden al te zetten in onze traditionele VP 11, de selectie van de beste spelers uit het voorbije seizoen. Deze maandag, aflevering drie: de centrale verdediger.

In totaal gaat VP.be op zoek naar elf basisspelers en een trainer, die samen de VP 11 2021-2022 zullen vormen. De stemming gebeurt op twee fronten. De helft van de punten wordt uitgereikt door onze redactie, de andere helft komt van jullie, onze lezers. Stemmen kan je doen door onderaan in de poll jouw voorkeur per positie aan te duiden. Belangrijk om weten: onze VP 11 sturen we de wei in in een 3-5-2-formatie, aangezien die bij een heleboel ploegen in zwang was, waaronder titeluitdagers Club Brugge en Union Saint-Gilloise.

Emmanuel Agbadou (KAS Eupen)
Het is niet al Play-Off-goud dat blinkt. Ook buiten de top-acht valt er te genieten van enkele indrukwekkende mandekkers. Panda Agbadou beantwoordt zeker aan die omschrijving. De Ivoriaan is beresterk in lijf-aan-lijf-duels, maar behoudt ook een opmerkelijke cool eens hij in balbezit geraakt. Daar schuilt meteen ook zijn grootste werkpunt: zijn aangeboren nonchalance bannen uit zijn spel. Als dat lukt, kan Agbadou de hoogste toppen scheren.

Christian Burgess (Union Saint-Gilloise)
Eén der Unionisten die flinke sprongen voorwaarts genomen heeft. Toen de dertigjarige, een vaste klant in de lagere klassen van het Engelse voetbal, in de zomer neerstreek in het Dudenpark, leek dat voornamelijk een versterking in de breedte te zijn. Wat heeft hij die verwachting omgedraaid! Week na week groeide Burgess verder in zijn rol als absolute leider van de defensie van Felice Mazzu. Ook het inspelen heeft hij overigens behoorlijk onder de knie, haast on-Brits eigenlijk.

Jesper Daland (Cercle Brugge)
Nog zo'n parel uit de lagere regionen van ons Belgische voetbal. Tussen de vele (exotische) talenten bij De Vereniging staat deze blonde kop misschien wel het verst op het vlak van maturiteit. Ondanks zijn jonge leeftijd van slechts 22 jaar weet Daland perfect wat er nodig is om een wedstrijd over de streep te trekken. Verdedigend staat hij bijzonder vaak op de juiste plek om vijandelijk gevaar af te blokken. Voor het overige is Daland een no-nonsense-speler, wat als gegoten past binnen de nieuwe Cercle-filosofie.

Björn Engels (Royal Antwerp FC)
Wat was het balen toen Brian Priske te horen kreeg dat Engels begin februari al zo goed als zeker een kruis moest zetten doorheen zijn seizoen. Ook bij zijn aankomst op de Bosuil was de West-Vlaming al op de sukkel. Eens hij zich in het elftal geknokt had, spreidde de kopbalsterke verdediger zijn enorme potentieel echter nogmaals tentoon. Op papier beschikt Engels over alle troeven om week in week uit één van de uitblinkers in de JPL te zijn. Dan moet dat vermaledijde lichaam wel meewerken!

Jack Hendry (Club Brugge)
Spelers die nog meer heersen in het luchtruim dan Engels, ze vallen op één hand te tellen, maar deze Hendry hoort daar wel bij. Op hoge ballen valt de Schot (niet toevallig een Schot) nauwelijks te verschalken. In zijn openingsmaanden bij Club toonde hij zich echter een pak veelzijdiger dan een doordeweekse lantaarnpaal. Hendry verdedigde met verve en présence, zelfs tegen het kruim van het wereldvoetbal in de Champions League. Gek genoeg kreeg hij onder Alfred Schreuder nog slechts sporadisch een kans, al was hij in deze Play-Offs toch weer van waarde, onder meer in de cruciale pot met Union.

Brandon Mechele (Club Brugge)
Zo imposant Hendry in zijn beste momenten voor de dag, zo bescheiden pakt collega Mechele het aan. Dat betekent evenwel niet dat het Brugse jeugdproduct per definitie de mindere is. Eigenlijk doorliep hij zowat de omgekeerde evolutie: eerst werd hij gepasseerd door Philippe Clement, wat hem als meubelstuk vanbinnen erg kwetste, maar nadien pikte hij zijn plaatsje toch weer in. Vooral in aanloop naar de Champions Play-Off, tijdens die geweldige reeks van 31 op 33, haalde Mechele een hoog niveau.

Michael Ngadeu (KAA Gent)
In hun erg succesvolle campagne konden De Buffalo's niet alleen rekenen op een uitgekookt middenveld, loopwonderen op de flanken en de kunstjes van Tarik Tissoudali. Nee, de grootste kracht van Gent schuilde misschien wel in de achterhoede. Daar loopt met Ngadeu dan ook een gepokt en gemazeld beest rond. Geen enkele speler in Europa sprokkelde meer minuten dan hem; het getuigt enkel de hardnekkigheid die de 31-jarige kenmerkt. Van de Afrika Cup in eigen land tot bekerwinst op de Heizel: het werd een grand cru voor Ngadeu.

Joseph Okumu (KAA Gent) 
Als Ngadeu op een dag besluit om de poorten van de Ghelamco Arena achter zich dicht te trekken, zou de opvolging wel eens uit hetzelfde continent kunnen komen. In zijn eerste seizoen bij Gent heeft Okumu namelijk bewezen dat hij uit het juiste hout gesneden is. De Keniaan is ondanks zijn rijzige gestalte verduiveld snel, staat meestal uitstekend opgesteld en geeft in het uitvoetballen weinig weg. Nu moet hij bewijzen dat hij ook uit de schaduw kan stappen en een leidersrol op zich nemen.