De degradatie die iedereen al lang voelde komen: bloedrode cijfers bij Beerschot

De degradatie die iedereen al lang voelde komen: bloedrode cijfers bij Beerschot

14-03-2022 12:00 Laatste update: 15-03-2022 21:30
1

K. Beerschot V.A. gaat niet langer door het leven als een club uit Eerste Klasse A. Na twee seizoenen bij de hoofdmacht is het doek gevallen over Stamnummer 13. Dat gebeurde eigenlijk zonder al te veel opschudding of verbazing, aangezien de degradatie eigenlijk al maanden in de sterren geschreven stond. VoetbalPrimeur.be haalt haar rode stift boven om enkele dramatische cijfers te onderstrepen.

Op 27 juli trapte Beerschot haar campagne op gang met een thuiswedstrijd tegen Cercle Brugge. Zo'n 90 minuten later stond een teleurstellende 0-1-nederlaag op het scorebord. Geen man overboord in dat stadium, uiteraard, maar in die eerste opdoffer schuilde achteraf gezien meer betekenis dan oorspronkelijk vermoed. Het zou vanzelfsprekend niet de laatste verliesbeurt worden voor De Mannekes ... Op dit moment, met nog drie speeldagen voor de boeg, staat de teller al op 23 stuks. Ter vergelijking: KAS Eupen, dat op de eerste veilige plek staat, verloor 'slechts' zestien keer.

Een tweede aspect van de voorspellende kracht van die eerste speeldag: Beerschot zou de maanden nadien al te vaak op eigen grond onderuitgaan. Op het Kiel pakte de kersverse degradant amper dertien punten. Vier keer slaagde het erin te winnen, tegen RFC Seraing (3-0), KRC Genk (2-0), OH Leuven (3-1) en KV Kortrijk (2-1). Daar kwam nog één puntje bovenop dankzij een 3-3-gelijkspel met SV Zulte Waregem. Geen enkele thuisploeg in de Jupiler Pro League zit aan een lager aantal. Gek genoeg zit ook Standard Luik slechts aan vier overwinningen voor eigen publiek.

Symboliek tegen Cercle, deel 3. Scoren zou niet alleen op die 27e juli een heikel punt blijven. Integendeel, na de vroege zeperd tegen Cercle werkte Beerschot nog eens dertien wedstrijden af waarin de kanonnen zwegen. Opnieuw bleek het Kiel tot weinig inspiratie te leiden. Pas op 30 oktober, in de 3-0-zege tegen Seraing, slaagden De Ratten erin om voor het eerst het net te vinden in het eigen stadion! Wie moeilijk tot scoren komt, komt vanzelf in de problemen, al doen Seraing (27) en KV Oostende (29) nog slechter dan de 30 gemaakte treffers van Beerschot.

Te veel black-outs
Al bij al heeft Seraing het verschil met Beerschot dus niet opgebouwd op basis van haar aanvallende stootkracht. Is de verdedigende stabiliteit dan van doorslaggevend belang? Wel, eigenlijk ook niet. Jazeker, geen enkel elftal kreeg deze campagne al meer doelpunten rond de oren dan de rode lantaarn: 65 stuks. Seraing en Zulte Waregem zitten echter in hetzelfde vaarwater, met elk 63 tegengoals. En toch gaapt er een kloof van tien punten tussen het nummer voorlaatst en het nummer laatst ... Bij Beerschot vielen de treffers met andere woorden op verkeerde momenten, zowel in de ene grote rechthoek als in de andere.

De verdedigende black-outs vallen niet op twee handen te tellen, maar de rode draad doorheen het seizoen van de rode lantaarn is wel degelijk de kleur 'rood'. Liefst negen keer werd een speler van Beerschot al uitgesloten in het huidige seizoen. In dat opzicht draagt Thibault De Smet de rol van pineut-bij-uitstek. Al drie keer kreeg de linksachter een rode prent onder de neus geduwd. Bovendien gebeurde dat tot drie keer toe op een moment waarop zijn ploeg een resultaat in handen had. Voor een club die onderin pleistert, is het al lastig genoeg om punten te pakken, maar met tien tegen elf wordt dat helemaal onbegonnen werk.

Tanende ster
Tot slot valt de ondergang van Beerschot eigenlijk niet beter te illustreren dan door te verwijzen naar Raphaël Holzhauser, nog niet zo lang geleden dé absolute sterspeler op het Kiel. In die wonderlijke eerste campagne op het hoogste niveau voetbalde de fluwelen linkervoet van de Oostenrijker alles aan dingelen. Alle wedstrijden aan de aftrap, zestien doelpunten, zestien assists én het podium gehaald bij de Gouden Schoen: wauw!

Dat boerenjaar kon Holzhauser echter hoegenaamd niet herhalen. Een twaalftal maanden later ogen de statistieken een pak somberder. De spelmaker zit aan amper drie goals en zeven assists, waardoor hij zelfs niet langer als vaste basisklant door het leven gaat. De neergang van Holzhauser staat daarom metafoor voor die van Beerschot als geheel: hoe de werkelijkheid er op een jaar tijd totaal anders kan uitzien ...