Vijf lessen uit speeldag 30: foutloze top-vijf, mede dankzij Oekraïense opsteker
Ook speeldag 30 uit de Jupiler Pro League behoort weer tot de geschiedenisboeken. Nog vier wedstrijden te gaan en dan zijn de meeste kaarten geschud, met uitzondering van de Play-Offs uiteraard. Het afgelopen weekend lieten de grootste kandidaten aan de top zich niet verrassen, zij het soms op het nippertje. VoetbalPrimeur.be stelt vijf lessen op om in de oren te knopen.
Top-vijf vervult plicht
Op een speeldag zonder onderlinge confrontatie tussen ploegen die hoog in het klassement staan, is de opdracht voor eenieder zo klaar als een klontje: puntenverlies zou bijzonder duur kunnen uitvallen in de eindafrekening. De top-vijf had dat goed in het hoofd geprent en bleef foutloos, al moesten Royal Antwerp FC, KAA Gent en leider Union Saint-Gilloise wel nagelbijten tot het einde. Dat succesvolle klavertje vijf betekent slecht nieuws voor KV Mechelen, dat zich als nummer zes wél liet verrassen bij Sint-Truiden (1-1). Nu de achterstand op nummer vier Anderlecht acht punten bedraagt, lijkt de Champions Play-Off stilaan een verre droom voor Wouter Vrancken en co.
Dank aan de topschutters
In lastige tijden durven er wel eens onverwachte helden opstaan, maar afgelopen weekend waren het net de grote kanonnen die hun ploeg uit de penarie hielpen. In het Guldensporenstadion leek Union weer wat van haar voorsprong in te moeten boeten, tot Deniz Undav (terug uit schorsing) zijn duivels nog eens ontbond: 2-3. Als beloning wipte hij naar de eerste plek in de topschuttersstand, al zou dat slechts een uur of zestien het geval blijven. Concurrent Michael Frey sleurde zijn Antwerp immers met twee doelpunten naar een bevrijdende derbywinst, zodat de Zwiters nu op 22 stuks in totaal staat. Eentje meer dan Undav!
Kleedkamerspanning op de Bosuil
Over die Antwerpse burenstrijd valt nog een en ander na te kaarten. Voorzitters die briesend naar de kleedkamer komen gestormd, het is zelden een goed teken. Bij de rust in Antwerp-Beerschot kon Paul Gheysens zich naar verluidt niet langer inhouden. Het kwam tot een messcherpe confrontatie met Brian Priske, die de laatste dagen (eigenlijk maanden) onder enorme druk staat. Onder impuls van een hevige Bosuil keerde The Great Old de penibele situatie nog om, maar de vraag blijft hangen of de wonden tussen bestuur en trainer niet te diep blijken. Daarbovenop krijgt de Deen dan ook nog eens af te rekenen met de onvrede van Ritchie De Laet, normaliter ploegspeler bij uitstek. Nog voor de rust haalde Priske de publiekslieveling naar de kant, al dan niet met een blessure aan de knie. Het gebeurt niet vaak dat een overwinning in de match van het jaar meer slechts dan goeds voortbrengt ...
'Geflikt'
Aan de andere kant van het Antwerpse spectrum heerste, zoals dat hoort aan de andere kant van een spectrum, eigenlijk exact het omgekeerde gevoel. Beerschot is nu wel zeker van degradatie naar Eerste Klasse B, maar intern zullen spelersgroep en staf zich optrekken aan de degelijke prestatie in Deurne-Noord. Greg Vanderidt zuchtte na afloop zelfs luidop: waarom konden De Ratten die cohesie en strijdlust niet op de mat leggen tijdens de voorbije maanden? Toch haalde de trainer liever een andere, te verwachten schietschijf naar boven, namelijk de arbitrage. "Geflikt", stelde hij onomwonden. Zware woorden, zeker omdat de meeste twijfelachtige beslissingen uit de vele herhalingen toch te verdedigen vielen.
Op de banken voor Bezus
Blauw-gele vlaggen duiken tegenwoordig overal op, ook in de Ghelamco Arena. Daar hebben ze sinds zondagavond echter ook hun eigen Oekraïense verzetsstrijder. Net wanneer SV Zulte Waregem op het punt stond om bijzonder dure punten af te snoepen van KAA Gent, besliste uitgerekend Roman Bezus daar anders over. Afgelopen week liet de middenvelder nog verstaan dat hij 'geen tranen meer over heeft', na het vele huilen om de situatie in zijn thuisland. Gisteren bleek de productie in de traanklieren toch weer in orde, want na zijn sprookjesachtige winnende treffer zakte Bezus huilend in elkaar en even later ook op de schouders van Hein Vanhaezebrouck. Dat zelfs de supporters van Essevee de held van het moment uitbundig toejuichten en -klapten, is het beste bewijs dat er nog steeds veel goeds in de mensheid schuilt.