Standard op rapport: historisch zwakke resultaten en weinig beterschap in zicht
Nadat ze hun nieuwjaarsbrief hebben voorgelezen, krijgen de Belgische topclubs van VoetbalPrimeur.be niet het gebruikelijke centje, maar een rapport over de eerste 21 speeldagen in de Jupiler Pro League. Waar mogen ze trots op zijn? En welke goede voornemens zijn aangewezen om het (nog) beter te doen in 2022? In deze eerste aflevering: het nieuwjaarsrapport van Standard Luik.
DE RESULTATEN
Tussen slecht en dramatisch, zo vallen de resultaten van De Rouches het best samen te vatten. Met 23 punten uit een totaal van 63 is Standard dik gebuisd. Het leidt ertoe dat de gevallen topclub de jaarwisseling is ingedoken als het schamele nummer vijftien van de Jupiler Pro League, met amper vier punten buffer op de rode degradatiestreep. Onwaarschijnlijk maar waar: vanaf januari speelt het trotse Standard in de eerste plaats om aan boord te blijven op het hoogste niveau.
Het hoeft niet te verbazen dat die cijfers historisch bedroevend zijn. De laatste keer dat Standard buiten de top-tien van de Belgische Eerste Klasse tuimelde, dateert al van … 1954. Kanttekening: dat jaar veroverde het wel nog de beker. Het zou dus zomaar eens het allerzwakste seizoen uit de geschiedenis van de club kunnen worden. Dat de supporters zich ferm zouden roeren, viel dan ook te verwachten, al valt hun gedrag verre van goed te praten. Evenmin draagt het bij tot de wederopstanding van de club.
Mooiste overwinning: Antwerp – STANDARD 2-3
Bitterste nederlaag: Union Saint-Gilloise – STANDARD 4-0
DE SPELERS
Uitblinkers: Zoals dat gebruikelijk is in rotslechte periodes, valt het aantal lichtpuntjes op één hand te tellen. Arnaud Bodart valt steevast weinig te verwijten. De goalie voorkomt vaak erger voor zijn ploeggenoten, al zit hij als jonge aanvoerder (23 jaar) gevangen tussen verschillende vuren. Die andere youngster uit de eigen Académie, Hugo Siquet, speelde minder opvallend dan voorheen, maar slaagde er wel in om een fraaie transfer naar SC Freiburg af te dwingen. In de voorhoede liet Aron Dönnum dan weer enkele flitsen van hoop bewonderen. De rechtsbuiten moet wel nog beter leren om het overzicht te bewaren.
Tegenvallers: Dit lijstje kan behoorlijk langer uitvallen … De ooit geroemde centrale driehoek op het middenveld is slechts een schim van zichzelf geworden, met Samuel Bastien als diepste zakker. Waar het gewezen Anderlecht-product onder Michel Preud’homme nog uitblonk in initiatief en dynamiek, dweilt hij nu al te kleurloos over het terrein. Voorin valt dan weer het scorende onvermogen van Joao Klauss en Jackson Muleka (allebei slechts twee doelpunten) op. Dat oude vedetten als Selim Amallah, Mehdi Carcela en Maxime Lestienne eerst aan de kant geschoven werden, maar nadien tóch een (zoveelste) herkansing kregen, zegt eigenlijk alles.
DE ZOMERTRANSFERS
Door de financiële donderwolken boven Sclessin viel er sowieso al weinig te beleven afgelopen zomer. Het anderhalf miljoen dat aan Dönnum besteed werd, valt zeker te verantwoorden. Over het talent beschikt de Noorse winger alvast. Voor het overige heeft het Luikse bestuur vooral gegokt en verloren. Bij de beloften van Juventus lokte het met Hamza Rafia en Daouda Peeters twee jongens met potentieel weg, maar zij konden hun stempel nog niet drukken, al sukkelde Peeters wel met zijn gezondheid. Op linksachter passeerde Niels Nkounkou op zijn beurt Nicolas Gavory. De huurling van Everton FC vertoont echter nog een heleboel tekortkomingen.
DE TRAINER
Zowat halverwege de periode voor Nieuwjaar besloot Bruno Venanzi trainer Mbaye Leye aan de deur te zetten. Op dat moment leefde nog hoop dat er meer te halen viel uit de huidige spelersgroep. Opvolger Luka Elsner kreeg het echter niet onder de markt, mede door het wat schimmige spel bij zijn overstap van KV Kortrijk. Sinds de Sloveen aan het roer staat bij De Rouches zijn de resultaten er alvast niet op vooruit gegaan, wel integendeel. Niettemin valt hem eigenlijk weinig te verwijten. Elsner staat wel degelijk bekend als een vakman, maar moet nu eenmaal roeien met de (korte) riemen die hij heeft.
SLOTCOMMENTAAR
Het zijn sombere tijden voor al wie Standard een warm hart toedraagt. Die vaststelling zou eigenlijk elke Belgische voetbalfan moeten pijnigen, want de Jupiler Pro League kan enkel wel varen bij een terugkeer aan de top van de grootste Waalse club. Het ziet er echter niet naar uit dat de toekomst veel rozer zal kleuren, helaas … Eerst en vooral moet Standard haar problemen naast het terrein aanpakken, te beginnen met de positie van Venanzi en een eventuele overname. Met vers kapitaal, gesteund op de heropwaardering van de jeugdacademie, kan dan geleidelijk aan de weg naar boven weer worden ingezet. Voor deze jaargang valt er jammer genoeg geen enkele eer meer te behalen.