VP’s 11 v/d heenronde, centraal achterin: beesten, Gents duo en herboren Engels

VP’s 11 v/d heenronde, centraal achterin: beesten, Gents duo en herboren Engels

24-12-2021 12:00 Laatste update: 25-12-2021 11:00
3

De kerstcadeautjes liggen te trappelen van ongeduld onder de boom en de champagne staat koud: het eindejaar nadert met rasse schreden. Bij de redactie van VoetbalPrimeur.be staat die periode vooral in het teken van lofbetuigingen uitdelen. Dat doen we onder meer via de verkiezing van het Elftal van de Heenronde. In deze derde aflevering: de centrale verdedigers.

Met ‘heenronde’ doelen we niet noodzakelijk op de eerste zeventien speeldagen van de lopende competitie, maar simpelweg op alle wedstrijden die tot dusver gespeeld zijn in de Jupiler Pro League, van eind juli tot en met eind december dus.

Emmanuel Agbadou (KAS Eupen)
Aan de Kehrweg loopt een Ivoriaans brok graniet rond dat menig tegenstander van angst de kast opjaagt. Vorig seizoen viel Agbadou vooral op door enkele onbezonnen rode kaarten, maar voorlopig staat zijn teller nog op nul. Helemaal gebannen lijkt zijn wilde gedrag echter niet, getuige zijn zes gele kaarten. Als de Panda zijn temperament wat kan indijken, is een stap naar boven een garantie. Naast zijn beenharde duelkracht valt op hoe koel Agbadou steevast blijft wanneer het leer in zijn voeten belandt.

Carlos Cuesta (KRC Genk)
Uit de hele rist Zuid-Amerikaanse gezanten in de Genkse achterhoede wat ons betreft de meest betrouwbare. John van den Brom omschreef hem dan ook als ‘spijkerhard’. Als pure verdediger staat Cuesta verder dan bijvoorbeeld Jhon Lucumi, die zich te vaak uit positie laat lokken. Jammer genoeg hebben de vele trips over en weer naar Colombia ook op hem een nefaste invloed gehad. Bernd Storck zou er veel voor over hebben om Cuesta een enkelband te kunnen aanbrengen …

Jesper Daland (Cercle Brugge)
Best straf dat deze Noor zich meteen zo opgeworpen heeft tot steunpilaar bij De Vereniging, want toen hij afgelopen zomer aan de voorbereiding begon, had hij al een half jaar geen wedstrijd met inzet meer betwist. Voordien was Daland immers aan de slag in zijn thuisland, bij IK Start, waar de competitie volgens de jaarkalender verloopt. Moeiteloos pikte de prille twintiger het ritme op. Zijn kopbalspel en tactisch inzicht vormen zijn grootste kwaliteiten. Aan het terugspelen op de doelman is wel nog wat schaafwerk, getuige het verschrikkelijke tafereel in de slotminuut op Union …

Björn Engels (Royal Antwerp FC)
Hier en daar moest hij een wedstrijd laten schieten vanwege blessurelast, maar over het algemeen mag Engels tevreden zijn over zijn terugkeer. Van de troefkaarten die hij als jongeling bij Club Brugge op tafel had gelegd, blijkt de West-Vlaming er nog geen verloren: heersend in de lucht, uitgekiend in het lezen van de aanvallende patronen van de tegenstander en secuur in balbezit. In de zogenaamde ‘grote matchen’ kan Engels zich bovendien nog eens extra opladen, wat zijn spel enkel ten goede komt.

Jack Hendry (Club Brugge)
Menig voetbalfan had wel opgemerkt dat die Schot van KV Oostende wat in zijn mars had, maar het statuut dat hij na een half jaar verworven heeft op Jan Breydel? Nee, dat lag toch niet meteen in de lijn der verwachtingen. De 26-jarige Hendry mag zich echter met recht en rede de meest geslaagde blauw-zwarte zomertransfer noemen. Zelfs op het kampioenenbal nam hij geregeld de handschoen met verve op tegen de allergrootsten der aarde, genre Kylian Mbappé of Lionel Messi.

Frederik Jäkel (KV Oostende)
Aangezien KVO het in vergelijking met de succesvolle campagne van vorig jaar véél harder te verduren kreeg, geraakten de prestaties van deze Jäkel wat ondergesneeuwd. Dat neemt niet weg dat de amper twintigjarige Duitser het, zeker gezien zijn leeftijd, voortreffelijk doet. Pas na Nieuwjaar geraakte hij aan een vaste basisstek, maar de voorbije maanden heeft hij zijn opmars verdergezet. Als de mandekker goed blijft luisteren naar de wijze raad van Alexander Blessin, zit er toekomstmuziek in zijn loopbaan.

Michael Ngadeu (KAA Gent)
Na een desastreuze periode staat de 31-jarige Kameroener er weer helemaal. Waar Ngadeu in zijn begindagen bij De Buffalo’s tot vervelens toe trachtte te demonstreren hoe goed hij wel kan voetballen, heeft dat patsergedrag intussen plaats geruimd voor een soberdere aanpak. Het werkmansplunje staat hem beter dan de smoking. Op zijn 31e lijkt de verdediger klaar om te schitteren op één van zijn grote doelen: de Afrika Cup in januari. Tot grote spijt van Gent, uiteraard.

Joseph Okumu (KAA Gent)
Minstens even indrukwekkend is het maatje aan de zijde van Ngadeu. De overstap van het Zweedse Elfsborg naar Gent viel blijkbaar best mee, want Okumu knokte zich haast meteen in het type-elftal van Hein Vanhaezebrouck. Die bevoorrechte positie weigerde hij nadien nog af te staan. Zijn lengte (1,93 meter) betekent vanzelfsprekend een streepje voor in het luchtruim, maar ook positioneel valt er weinig op hem af te dingen. Geen wonder dat het Gentse bestuur behoorlijk diep in de buidel tastte: 3,5 miljoen euro.

Trent Sainsbury (KV Kortrijk)
Passages doorheen Australië, China, Zwitserland, Israël, PSV én op een blauwe maandag zelfs één Serie-A-duel voor Internazionale … Je zou voor minder gepokt en gemazeld zijn in de voetbalwereld. De 29-jarige Sainsbury is het type verdediger dat je vervloekt wanneer hij bij de tegenpartij staat. Nooit verlegen om een ‘professionele’ overtreding, steeds kort op de huid zitten, het mentale spelletje spelen: de Kortrijkzaan beheerst het allemaal. Tot jolijt van de eigen aanhang.

Jordi Vanlerberghe (KV Mechelen)
Op zijn 25e durft hij het zelf te stellen: die overstap naar Club Brugge in 2017 kwam er te vroeg. Het heeft even geduurd, maar eindelijk toont Vanlerberghe weer waarom Blauw-Zwart destijds überhaupt in hem geïnteresseerd raakte. Hoewel hij zichzelf ook graag op het middenveld ziet acteren, maakt onze landgenoot toch voornamelijk indruk in de achterste linie. Daar kan hij zijn kracht en snelheid perfect uitspelen om vijandelijke aanvallers het leven zuur te maken.