Vijf lessen uit speeldag 16: vellen gered, ezels en de opmars der laagvliegers
We zijn bijna halverwege in de Jupiler Pro League. Afgelopen weekend verdween ook de zestiende speeldag van onze vaderlandse competitie naar de geschiedenisboeken. Naar vaste gewoonte vielen er weer enkele verrassingen en opvallende gebeurtenissen waar te nemen. VoetbalPrimeur.be trekt vijf lessen uit speeldag 16.
Vel gered (x2,5)
Zowel in Brugge als in Brussel stond er flink wat druk op de ketel. Dat zelfs grootheden als Philippe Clement en Vincent Kompany op de schopstoel kunnen belanden, bewijst enkel hoe moordend belastend de positie van T1 wel is. Beide heren kochten zichzelf weer wat tijd en vertrouwen met een lastige uitoverwinning. Terwijl Club Brugge uitgerekend met tien man én op wilskracht onderstreepte dat het Clement nog niét beu is, boekte Anderlecht een langverwachte zege op het veld van Sporting Charleroi. Zondagavond zal ook Brian Priske opgelucht ademgehaald hebben. De storm rond de Deen is misschien net wat gaan luwen, maar na de beker- en Europese uitschakeling kan Royal Antwerp FC zich eigelijk niet al te veel misstappen meer veroorloven.
Een ezel stoot zich twee keer aan dezelfde steen
Vergeet de negatie in het aloude spreekwoord, die moet wel degelijk geschrapt worden. KRC Genk levert er dezer dagen het ontegensprekelijke bewijs voor. Een 2-1-voorsprong tegen een mannetje minder in één van dé topaffiches van het jaar, wat heeft een ploeg meer nodig om een nieuw élan te vinden? Het draaide echter faliekant uit. Opnieuw leerde Genk niet uit haar fouten. De overtalssituatie werd onvoldoende benut en alweer kon een tegenstander moederziel alleen binnenkoppen op hoekschop. Zone- of mandekking, het Limburgse ei zakt telkens weer in de broek op stilstaande fases. Eén troost: binnen drie dagen kan het huidige nummer tien (!) al wraak nemen op Club Brugge.
Made in Metz
RFC Seraing heeft nog maar eens bewezen dat het geen heen-en-terug-ticketje aangeschaft heeft toen het vorige lente naar Eerste Klasse A opklom. De 2-0-zege tegen Sint-Truiden zorgde voor een zeven op negen, waarmee de Luikenaars weer tien punten afstand hebben genomen van de rode lantaarn. Opvallend: dat de pols van Seraing nog zo luid klopt, heeft het haast volledig te danken aan de huurlingen van moederclub Metz FC. Bij liefst 19 van de 21 doelpunten van Les Métallos tot dusver was een Metz-speler betrokken. De uitzonderingen? De zondagstrap van Gérard Kilota tegen OHL en een own-goal van Charleroi …
De gapende kloof
Na een hoopgevende opleving heeft het laatste weekend van november K. Beerschot V.A. weer achteruit geslingerd. Zelf gaven De Ratten niet thuis door in het belangrijke kelderduel met SV Zulte Waregem al na 12 minuten 2-0 in het krijt te staan (wat ook de einduitslag zou worden). Tot overmaat van ramp trokken zowat alle concurrenten wel drie punten over de streep. OHL, Essevee en Cercle Brugge deden zo een gouden zaak in de ontsnappingstocht uit het degradatiemoeras. Enkel het in-vrije-val-verkerende KV Oostende (nul op vijftien) mocht geen feestje bouwen. Beerschot staat nu dan weer acht punten achter op de veilige zestiende plek. Geen al te fraai perspectief met de stadsderby in aantocht …
Groen-Zwart slaat bleek uit
Als een donderslag bij heldere hemel kwam het, het bericht over het ontslag van Yves Vanderhaeghe. Daags na de mooiste overwinning van het seizoen je trainer op de keien zetten, zo’n streek hadden zelfs de bazen uit het Prinsdom zich nog niet op de hals gehaald. Het lijkt wel een trend dit seizoen, zo bleek ook al in de Premier League. Ondanks de precaire zeventiende stek was iedereen het er nochtans over eens dat Cercle onder haar waarde geklasseerd staat. In een heleboel wedstrijden legden de troepen van Vanderhaeghe aardig voetbal op de mat, maar schoten ze zichzelf in de voet. Dat De Vereniging slechts in drie duels niét tot scoren kwam, is daar het beste bewijs van. Het immer vredige groen-zwarte legioen staat zowaar op haar achterste poten. Geen gunstige omstandigheden om als opvolger aan de bak te gaan.