Vijf lessen uit speeldag 11: Het hartje van Ruud, vizier gezocht en aanVARingen
Na alweer een interlandonderbreking mocht de Jupiler Pro League afgelopen weekend opnieuw het gaspedaal induwen. Dat gebeurde naar goede gewoonte met de nodige porties klasseflitsen, drama en twisten. VoetbalPrimeur.be trekt vijf lessen uit de voorbije elfde speeldag.
Het hartje van Ruud
Het weekend begon met een Hollands revancheverhaal op Jan Breydel. In de 2-0-overwinning van Club Brugge tegen KV Kortrijk was het zowaar Ruud Vormer die zijn elftal nog eens over de streep trok dankzij twee eigenhandige doelpunten. Hoe het zijn ego gestreeld zal hebben! Sinds Vormer een hartverzakking kreeg toen hij hoorde dat hij naar de bank vloog voor het historische duel met het sterrenensemble van PSG, speelde de natuurlijke aanvoerder een rol in de marge. Vrijdagavond stond hij nog eens middenin de schijnwerpers, al is de kans reëel dat hij tegen Man City opnieuw naar de zijkant van het podium verschuift.
Aan elk (vals?) mooi liedje komt een einde
Met een vijftien op vijftien had Royal Antwerp FC zich haast geruisloos naar de kop van het klassement getjsokt voor de interlandperiode. Aan de Gaverbeek liep de trein echter vast. Hoewel die recente zegereeks een perfecte partituur lijkt te impliceren, zaten er wel degelijk enkele valse noten in de geleverde prestaties. Eigenlijk slaagde Brian Priske er sinds zijn aanstelling nog geen enkele keer in om zijn troepen 90 minuten lang écht te laten overtuigen. Gezien de torenhoge ambities van bovenaf wordt het stilaan tijd om ook het veldspel op de rails te krijgen.
Oude liefde roest dan toch
Eén verzachtende omstandigheid kon Antwerp zich inroepen: de supporters van Zulte Waregem maakten er een waar schouwspel van, waardoor zelfs de meest gepokt en gemazelde routinier de aandacht niet volledig zou kunnen vasthouden. Eerst verstoorden enkele zware jongens de wedstrijd door voetzoekers en fakkels op het terrein te werpen, nadien gebeurde zowaar het nooit gedachte: via spandoeken schreeuwde een gedeelte van de aanhang om het ontslag van Francky Dury. De leidsman van de voorbije 20 jaar is blijkbaar niet langer God in Waregem. Nu is er geen enkele reden meer om dat spreekwoord over ‘oude liefde’ te behouden …
Gezocht: vizier
Zelden demonstreerde een spits zo’n kwistigheid als Laurent Depoitre tegen KAS Eupen. In het eerste bedrijf alleen al kreeg de bonkige spits van KAA Gent vier 24-karaats-mogelijkheden om de makke achterhoede van De Panda’s te verschalken. Tot vier keer toe bleek zijn afwerking echter ondermaats. Ook na de onderbreking toonde Depoitre simultaan zijn twee gezichten: simpelweg onhoudbaar, maar telkens zichzelf in de voet schietend. Tot Tarik Tissoudali er genoeg van had en zijn spitsbroeder dan maar alleen afzonderde voor een leeg doel. Zo lukte het wel! Een bevrijding, zou je dan denken, maar nog geen tien minuten later miste Depoitre alweer oog in oog met Robin Himmelmann. Weekje schietoefeningen houden, Hein.
AanVARingen
Jammer maar helaas, ook deze maandag kan een zichzelf respecterende analyse niet rond de schimmige optredens van de arbitrage heen. Een niet gefloten penalty voor Kortrijk, bijzonder lichte elfmeters in het voordeel van Roman Bezus en Christian Kouamé, zeven minuten wachten voor een treffer van Standard kan worden afgekeurd … Nee, hoopgevend was het allerminst. Sinds de VAR in Tubize resideert, lijkt ze haar stem wel verloren. Harder roepen dan? Daarentegen gaan we ook te vaak voorbij aan de verantwoordelijkheid van de scheidsrechters óp het terrein. In een pre-VAR-tijdperk waren Alexandre Boucaut of Nicolas Laforge ronduit overladen met pek en veren vanwege zulke interventies. Werk aan de winkel over alle geledingen heen!