De tien geboden van Weiler (deel 1): lopen, lopen en niet lopen
Nieuwe bazen, nieuwe wetten. Na twee ontgoochelende seizoenen moet René Weiler Anderlecht opnieuw een titel schenken. Om dat doel te verwezenlijken, hanteert de Zwitser enkele opvallende (gedrags)regels. Wij lijsten ze voor u op in twee delen. Geniet alvast van deel 1.
1. Loop tot je ervan vermagert
Hoog druk zetten is één van de stokpaardjes van Weiler, maar om zoiets goed tot uitvoering te brengen is een ijzeren conditie nodig. En dus laat de Duitser zijn spelers afzien op training. Youri Tielemans speelde op vijf weken meer dan vijf kilo's kwijt, maar leek tegen Rostov wel onvermoeibaar over het veld te dartelen.
2. Loop niet twee keer zestig meter met een bal
Diepe spits Stefano Okaka die de bal komt vragen aan de middenlijn, om vervolgens een rush (porberen) op te zetten naar doel. Onder Besnik Hasi was het een alledaags fenomeen, maar Weiler gruwelt van dergelijke acties. Snelheid (van balcirculaite) en efficiëntie staan voorop. De coach is dan ook geen onvoorwaardelijke fan van Eden Hazard: "Hazard is top, maar bij Duitsland zou hij vervangen worden als hij zich zo vaak vast dribbelde", aldus Weiler in Het Laatste Nieuws.
3. Kweek de Duitse mentaliteit
Mentaliteit is en blijft het het codewoord te zijn bij Anderlecht. Vooral de jongeren zouden er de kantjes vanaf lopen. Terwijl Weiler bij Nurnberg de jongeren diende af te remmen, "Vandaag ga je eens wat minder trainen", is bij Anderlecht het omgekeerde waar. "Kom vanmiddag maar om 14 uur", zei hij tegen een belofte. Toen die hem verbaasd aankeek, luidde het antwoord: "Je komt wanneer ik dat wil. Of dat nu om 14 uur is of om 6 uur 's morgens." Befehl ist befehl.
4. Geef niet constant boetes
Zo streng Weiler op het veld is, zo meegaand is hij in de vestiaire. Waar voorganger Besnik Hasi tien euro eiste bij een rondslingerende handdoek in de kleedkamer, is de Duitse coach veel meer relaxed.
5. Kies zelf of je naar de lunch komt
Aansluitend bij puntje vier geeft Weiler zijn spelers de vrijheid om zelf te beslissen of ze komen ontbijten of niet. Hij wil geen schoolmeester spelen en laat de kern zelf bepalen of ze opdagen of niet. Slim gezien, want zo ziet een trainer natuurlijk ook wie er leeft voor zijn sport.